Vorige week vond de RaceRoei Regatta plaats. Roy van Zanen en Martijn Wolvius behaalde hier in het LHB 2x veld een beginnersblik. Benieuwd naar hun ervaring? Lees hier hun nabeschouwing:

"De RaceRoei Regatta: de eerste wedstrijd dit seizoen op de Willem-Alexander Baan. Met Susannah als laatste toevoeging aan onze coaching konden we productieve sessies draaien om ons klaar te stomen op de tweede klassementswedstrijd en het beginnelingen veld op zondag.
Op zaterdag was de voorwedstrijd niet moeilijk, we wisten dat een plek in de A-finale te halen was. De A-finale zelf was gevuld met tegenstanders waaraan we gewaagd waren. Het voornemen was om deze keer hoger dan zesde plek te eindigen en GEEN riem te breken. Onze start was zoals altijd niet heel hard maar door een fel middelste duizend wisten we ons uit de achterhoede van het veld te bewegen. Op de 1250 lag Njord met een halve boot voor en probeerde Proteus-Eretes bij ons aan te haken. Gelukkig hebben wij altijd een vlammende eindsprint in de tank. Na de 1500 meter konden wij echt aangaan en hierdoor wisten wij met twee keer knipperen een derde plek te bemachtigen! Uitpuffen en -roeien was er niet bij, door het onweer moest iedereen van het water af.

Op zondag konden we door een directe finale laat starten. Dit maakte dat uitslapen en ontbijten tot de mogelijkheden behoorden. Toen was het inwegen, eten, ergometeren en oproeien. Het veld was gevuld met ploegen die we al eerder hadden verslagen dus de kans op een blik was groot. Alleen de heren van Jason vormden een ploeg die we nog niet goed kenden. Na onze (typisch trage) start lagen we midden in het veld. Op de 1000 meter konden we losbreken van de andere boten en kon alleen Jason nog aanhaken. Het roeien zelf was niet super, maar we wisten allebei dat er nog een versnelling in zat om het verschil te maken. Over de 1500 meter hadden we een kleine voorsprong die we in de eindsprint konden uitbouwen. Hiermee konden we als eerste over de streep komen en de wedstrijd winnen!
Daarna was de pret nog niet over. Na het in ontvangst nemen van ons blik hunkerden wij naar maar naar één ding: ZOUT. Iets wat wij de dagen voor en tijdens het weekend maar mondjesmaat konden consumeren. Gelukkig was er een soort snacktent waar lekker besteld kon worden. Althans dat dachten wij, de (vega) burger was al op en de friet die wij voorgeschoteld kregen was zoutloos, iets waar wij normaal gesproken juist heel blij van worden, maar nu net wat minder. Om dit goed te maken gingen we daarna door naar de McDonald’s om het zoutgehoogte daar te laten opkrikken iets wat helemaal gelukt is en als kers op de taart nog een pizza op de soos toe waar we met een paar geelgoude rakkers en een fles prosecco ons beginnerblik in scullen vierden."