"Om de beste kant van jezelf te laten zien moet je eerst de beste kant van jezelf kennen. Een directe weerspiegeling is het beste te vinden in een spiegel, de spiegel die je wordt voorgehouden begint bij de profieltesten. Een 2000m test op de ergometer, een test van wilskracht, doorzettingsvermogen en uithoudingsvermogen. Een plek om te laten zien hoe hard je hebt getraind en waar je staat. Het plan van aanpak lijkt te kloppen en op de 1000m zette ik de eerste versnelling in, op de 1550 de tweede en het resultaat toonde een eindtijd waar ik mee aan kon kloppen bij de selecties. Het vermogen is er, check afgekruist. De volgende stap; het NK kleine nummers.

Op het NK klein startte ik in de skiff. Een prima time trial zorgde ervoor dat ik door mocht naar de zaterdag waar ik een grote les leerde. Een comfortabele eerste duizend meter zorgde ervoor dat ik mezelf het kaas van het brood liet eten. Het is oorlog, op momenten van pieken gaat alles en iedereen vol uit. De nabespreking staat me enorm bij, ik leerde kritischer te kijken en minder goed te praten, op dat moment werd het me duidelijk. 

2 dagen na het NK werd ik uitgenodigd voor de FISU selecties. Er zou een 4- gemaakt worden voor het toernooi. De selecties werden gevaren in 2 vier zonders waarin telkens van plek gewisseld werd, seat racen. Met als toppunt 1000m afstandjes, we weten niet hoeveel we moeten. Wel weet je dat als je de traagste tijd hebt, dat je er dan uit ligt. Op het heetst van de dag op het scherpst van de snede presteren dat is waar selecties om draaien. De vier zonders gingen echt hard, alle tijden waren ver onder de 3 minuten en het idee om een acht te maken ontstond. De coaches waaronder okeanied John Onneweer hebben het voor elkaar gekregen en het project dé FISU acht 2023 krijgt leven en ik maar er deel van uit.

Het moment dat we naar China gingen begon het circus pas echt. We zijn op schiphol direct opgevangen door een organisator van de FISU. Het denken werd ons meteen afgenomen en voor 2 weken lang hebben we niet meer na hoeven denken en alleen maar hoeven volgen. Na 20 uur reizen kwamen we aan bij het atletendorp, een dorp zo groot dat je in een golfkarretje 20 minuten lang kon rijden van het begin tot het einde. Absurd om te zien dat het zo groot aangepakt kan worden en je direct het gevoel krijgt van de Olympische Spelen. Dat er veel mensen betrokken zijn bij dit evenement was duidelijk terug te zien in de openingsceremonie. In een stadion gevuld met 30 000 chinezen en 10 duizend atleten liepen we binnen onder luid gejubel van de aanwezigen. Een ervaring die ik nooit zal vergeten. Het toernooi moest nog beginnen maar de aankleding heeft het al een bijzondere ervaring gemaakt. De ijverigheid van de chinezen was bewonderingswaardig om te zien, op elke hoek van de straat, bij elke ingang stonden er meerdere vrijwilligers ons welkom te heten. Het roeien was nog niet begonnen maar het toernooi kon niet meer stuk. 

De voorwedstrijd voeren we onder een strakblauwe lucht, met 35 graden en 90% luchtvochtigheid. De eerste klappen waren ferm en het plan werd vanaf haal 1 uitgevoerd, al snel hadden we een goede voorsprong. Ons plan was een race vol uit te varen, niets sparen en laten zien wat wij kunnen. De tegenstand had geen antwoord klaar en de voorwedstrijd wonnen we met 10 seconden voorsprong op de nummer 2. We weten wat we kunnen, we weten wat we kunnen verbeteren en dat gaan we doen. 10 minuten voor de race werden we verrast door een moesson regenbui, 20 centimeter aan water stond er in de boot wat gelijk staat aan een verdubbeling in gewicht. Een warming up hadden we al gedaan, waardoor de volledige boot hozen binnen 3 minuten geen enkel probleem was. De rust keerde weer terug en we voeren naar de start. Dé race hebben we al vaak genoeg getraind, ademen, benen en ritme. Het startschot klinkt we starten weg en vinden ons ritme. Met een gat van 4 seconden op de nummer 2 komen we over de finish en worden we STudenten Wereld Kampioen."