De NSRF. Slotwedstrijden. Willem-Alexanderbaan. Rotterdam. Zaterdag en zondag. Twee boten. Eén doel: aanleggen zonder krassen.

Terwijl de ochtendmist langzaam optrekt boven de WAB en een eenzame vis zuchtend terug het water in duikt na het zien van onze voorbespreking, maken wij ons op voor het sluitstuk van het seizoen. Niet omdat het moet, maar omdat het niet anders kan.

Sam en ik hebben dit jaar meerdere keren in de 2X gestart. En ondanks de algehele stijgende lijn, waren het ook veel ups&downs. Wedstrijden of trainingen die niet gingen zoals je wilde, miscommunicatie, het hoort er allemaal bij. Maar dit weekend zou onze laatste wedstrijd in de 2X zijn, de voorwedstrijd beloofde “een pittige pot” (coach Martijn) te worden en we hadden er allemaal onze twijfels bij of we de A finale wel gingen halen.

De Stilte Voor De Storm (of Was Het Gewoon Windkracht 2?)

Terwijl de zon langzaam opkomt boven de ringvaart en een meeuw op een vage manier naar ons lijkt te knipogen, bereiden wij ons voor op de Holland Beker. Niet mentaal, niet fysiek, maar vooral emotioneel, want niemand heeft ons ooit geleerd hoe je omgaat met een wesp in je bidon.

In het weekend van 14 en 15 juni was de Westelijke en mocht ik weer starten in de skiff, voor de eerste keer dit jaar zelfs op 2 dagen! Zaterdag stond in het teken van de beginner skiff. In dit veld was ik op de ARB 2e geworden en dat smaakte uiteraard naar meer. De spanning zat er goed in en na een tweede plek in de voorwedstrijd op minder dan een seconde van de nummer 1 zat ik met trillende handjes te wachten op de finale.