Op 21 en 22 mei was het voor de competitieroeiers tijd om kennis te maken met de Willem-Alexander Baan. Dit is ook de enige wedstrijd van dit seizoen waar al onze eerstejaars competitieroeiers samen te vinden zijn. De Bakboord- en Stuurboordbokaal, het Klassement en onze achten waren aanwezig op deze grote wedstrijd en ook de Competitie Commissie was dit weekend op het water te vinden. Het was een succesvolle wedstrijd met negen A-finales en twee taarten. Remiges won in poule 5 van de Stuurboordbokaal en heeft hierover een nabeschouwing geschreven. 

'Afgelopen weekend was het dan zover, de Rottebokaal. Al vroeg in de morgen zijn we afgereisd naar Rotterdam om hier te gaan knallen. De stress lag bij aankomst redelijk hoog, want er moest tijdens deze vroege ochtenduren nog 1 roeier worden gezocht die zou willen invallen. Dit ging niet van een leien dakje, maar uiteindelijk was Yara de reddende engel die 3 minuten voor het vlotten vliegensvlug haar CC-kleding om wilde wisselen voor een wedstrijdshirt en de boot in wilde stappen. 

Het was een tijdje geleden dat we de riemen voor het laatst hadden aangeraakt, maar natuurlijk begonnen wij met het volste vertrouwen aan de wedstrijd. Het zonnetje scheen en de eerste halen werden gemaakt richting de start. De wind leidde bijna tot een enkeltje het riet in, maar met de goede stuurkunsten van het bestuur lagen we uiteindelijk klaar om de 1000 m te beginnen. We startte weg en al snel hadden we de smaak te pakken. Er werd hard op de benen gestaan en de eerste boot werd ingehaald. Bij de finish bleek al gauw dat we de snelste tijd hadden neergezet en hiermee door waren naar de A-finale. 

De volgende afstand die op de planning stond was de 2000 m, voor ons gevoel een grote uitdaging. Ook hier moest snel een invaller worden geregeld. Een geweldige Brabander roeiende bij Vidar wilde graag met ons knallen, want 1 ding wisten wij zeker, wij gaan taarten! En niks bleek minder waar. Na een sterke start zagen wij alle boten steeds verder achter ons komen te liggen, met Phocas op de loer. Onder luide aanmoediging van ons stuurtje Eva, haalde ze tijdens deze lange afstand het beste in ons naar boven. ‘Ik ruik de geur van de taart al’ was het laatste zetje dat we nodig hadden en alle laatste beetjes werden uit de benen getrapt. Het gat werd steeds groter en de taart kwam steeds dichterbij. En ja hoor, na het eindsignaal konden we niet meer op van blijdschap en mochten wij gelijk doorroeien naar het Erevlot. Hier werden wij opgewacht door Okeaniden om vervolgens het verenigingslied met zijn allen te zingen en de taart in ontvangst te nemen. Met een biertje in de linker hand werd deze taart heerlijk in het zonnetje opgegeten met een trots gevoel over onze eerste overwinning. 

Na deze geslaagde dag werd het vieren van de overwinning voortgezet in de Maassilo, waar alle verenigingen samen kwamen om Rotterdam op zijn kop te zetten. Hier werd de dag mooi afgesloten met biertjes en een dansje met Fokke Simons. Het was al met al een vermoeiende, maar volmaakte dag. Op naar het volgende wedstrijdweekend!'